Onze olijke, tijdelijke reisgenoten Hilke en Alexander hebben ons verlaten en ongetwijfeld betere oorden opgezocht. De afgelopen twee weken schakelden we wat versnellingen hoger en sjeesden met hen door het Zuidereiland, daarbij bijgestaan door de immer betrouwbare Willy en Wodan, de spuuglelijke en af en toe in panne vallende vikingcamper. Ready. Set. Go!
10/1
Ferry Wellington-Picton. Zuidereiland binnenvaren langs idyllische fjorden. Via even idyllische Nelson naar Motueka voor de mooiste zonsondergang en -opkomst so far.
11/1
Zeekajakken in Abel Tasman National Park. Lastig, maar paradijselijk mooi. Zeehonden, stranden zo wit als Pieter zijn billen, azuurblauwe zee, kwallen. Verbrand en stijf.
12/1
Lange rit naar Kaikoura, oostkust. Slecht weer. Zeehondenkolonies. Als enige kampeerders op een hertenboerderij.
13/1
Futloze wandeling in Kaikoura. Meer zeehonden. Fish & chips zonder fish. Door richting Christchurch.
14/1
Meteen (langs Springfield!) naar Arthur's Pass. Voor het eerst echt spectaculaire berglandschappen, rotsen, Lord of the Rings all over the place. Prachtige kampeerplaats maar in bed gejaagd door zwermen zandvliegen (tot nu toe het enige, zij het wel erg groot nadeel aan Nieuw-Zeeland).
15/1
Weggejaagd door zandvliegen. Meer bergspektakel rondom ons. Watervallen. In Hokitika een échte kiwi gespot (neen, niet in het wild, ja, het is écht een fantastisch beest). Marius de liftende Duitser ontmoet (ja, ook hij schaamde zich om de overrompeling hier door zijn landgenoten).
16/1
Regen, wind, mist, geen glimp te zien van Fox- en Franz Josefgletsjers. Gelukkig viel Wodan in panne zodat we wisten wat gedaan. Mysterieus strand. Wanaka: prachtig weer, dito landschappen.
17/1
Quasi spontane bungy jump voor 2 zotten uit het gezelschap terwijl de 2 andere in hun broek deden bij het kijken alleen. Langs Disneydorp Arrowtown naar alweer een boerderijcamping met babyalpaca's (Pieter: "Ooooh kijk lievie, babyalpaca's! Babyalpaca's!") en rotweer.
18/1
Richting Milford Sound. Regen, regen en nog eens regen. Resultaat: pure magie. Duizenden watervallen langs de torenhoge kliffen en rotsen. Sigur Rós op de radio. Onaards landschap, bijna spirituele ervaring. Kamperen in grappigste camping so far (zie foto's). Meer in the middle of nowhere bestaat niet.
19/1
Regen, regen en meer regen. Milford Sound (eigenlijk een fjord) moet gezien worden vanop het water. Resultaat: wachten op beter weer voor de boot.
20/1
Na 48 uur regen: ZON! Magische cruise op de fjord. Meer zeehonden, dolfijnen, verticale rotswanden, niets dan schoonheid. Lange rit naar Queenstown. Te veel Fergburger. Vertering: 2 dagen.
21/1
Op naar Mt Cook. Meer schoonheid, vooral in de vorm van hemelsblauwe, melkachtige meren en de hoogste, besneeuwde, dramatisch mooie toppen van Kiwiland met een gletsjer ertussen gesmeten. Er zijn ergere kampeerplaatsen. Tekenoperatie.
22/1
Mt Cook. Afscheiddag = rotdag. Vruchteloos verdere planning opstellen. 45 minuten aanschuiven voor een slechte openbare douche. Zandvliegen. Slechte humeuren. In werkelijkheid missen we onze reisgenoten gewoon.
Maar niet gevreesd, we hebben elkaar ondertussen weer gevonden, het weer zit ons mee en het vooruitzicht naar twee weken stabiliteit in een Eco B&B in French Pass (het noordenste noorden van het Zuidereiland) doet deugd. Verder vergeten we vrolijk dat we ongeveer halfweg onze reis zitten.
10/1
Ferry Wellington-Picton. Zuidereiland binnenvaren langs idyllische fjorden. Via even idyllische Nelson naar Motueka voor de mooiste zonsondergang en -opkomst so far.
11/1
Zeekajakken in Abel Tasman National Park. Lastig, maar paradijselijk mooi. Zeehonden, stranden zo wit als Pieter zijn billen, azuurblauwe zee, kwallen. Verbrand en stijf.
12/1
Lange rit naar Kaikoura, oostkust. Slecht weer. Zeehondenkolonies. Als enige kampeerders op een hertenboerderij.
13/1
Futloze wandeling in Kaikoura. Meer zeehonden. Fish & chips zonder fish. Door richting Christchurch.
14/1
Meteen (langs Springfield!) naar Arthur's Pass. Voor het eerst echt spectaculaire berglandschappen, rotsen, Lord of the Rings all over the place. Prachtige kampeerplaats maar in bed gejaagd door zwermen zandvliegen (tot nu toe het enige, zij het wel erg groot nadeel aan Nieuw-Zeeland).
15/1
Weggejaagd door zandvliegen. Meer bergspektakel rondom ons. Watervallen. In Hokitika een échte kiwi gespot (neen, niet in het wild, ja, het is écht een fantastisch beest). Marius de liftende Duitser ontmoet (ja, ook hij schaamde zich om de overrompeling hier door zijn landgenoten).
16/1
Regen, wind, mist, geen glimp te zien van Fox- en Franz Josefgletsjers. Gelukkig viel Wodan in panne zodat we wisten wat gedaan. Mysterieus strand. Wanaka: prachtig weer, dito landschappen.
Quasi spontane bungy jump voor 2 zotten uit het gezelschap terwijl de 2 andere in hun broek deden bij het kijken alleen. Langs Disneydorp Arrowtown naar alweer een boerderijcamping met babyalpaca's (Pieter: "Ooooh kijk lievie, babyalpaca's! Babyalpaca's!") en rotweer.
18/1
Richting Milford Sound. Regen, regen en nog eens regen. Resultaat: pure magie. Duizenden watervallen langs de torenhoge kliffen en rotsen. Sigur Rós op de radio. Onaards landschap, bijna spirituele ervaring. Kamperen in grappigste camping so far (zie foto's). Meer in the middle of nowhere bestaat niet.
19/1
Regen, regen en meer regen. Milford Sound (eigenlijk een fjord) moet gezien worden vanop het water. Resultaat: wachten op beter weer voor de boot.
20/1
Na 48 uur regen: ZON! Magische cruise op de fjord. Meer zeehonden, dolfijnen, verticale rotswanden, niets dan schoonheid. Lange rit naar Queenstown. Te veel Fergburger. Vertering: 2 dagen.
21/1
Op naar Mt Cook. Meer schoonheid, vooral in de vorm van hemelsblauwe, melkachtige meren en de hoogste, besneeuwde, dramatisch mooie toppen van Kiwiland met een gletsjer ertussen gesmeten. Er zijn ergere kampeerplaatsen. Tekenoperatie.
Mt Cook. Afscheiddag = rotdag. Vruchteloos verdere planning opstellen. 45 minuten aanschuiven voor een slechte openbare douche. Zandvliegen. Slechte humeuren. In werkelijkheid missen we onze reisgenoten gewoon.
Maar niet gevreesd, we hebben elkaar ondertussen weer gevonden, het weer zit ons mee en het vooruitzicht naar twee weken stabiliteit in een Eco B&B in French Pass (het noordenste noorden van het Zuidereiland) doet deugd. Verder vergeten we vrolijk dat we ongeveer halfweg onze reis zitten.
